Ostatnie wiadomości

1

Dyskusja nad zadaniami / PROBLEM 5: Równowaga fazowa pomiędzy trzema rozpuszczalnikami.

« Ostatnia wiadomość wysłana przez Skrzeczkoś dnia Czerwiec 24, 2013, 17:47:15 »

Wyobraźmy sobie cząsteczkę związku HA, która:
- w rozpuszczalniku X tworzy dimery (HA)₂;
- w wodzie (oznaczonej jako Y) dysocjuje (tak jak kwas).
- w rozpuszczalniku Z nie robi niczego ciekawego.

Dysponując:
- stałą dysocjacji HA w wodzie K;
- stałą podziału HA pomiędzy Z oraz Y, k₁;
- stałą podziału HA pomiędzy Z oraz X, k₂

Wykonano doświadczenie: zmieszano 100 ml ilości rozpuszczalników X,Y,Z a do tak otrzymanego roztworu dodano n moli HA. Postaraj się:
(a) wyznaczyć stałą dimeryzacji, K_d.
(b) wyznaczyć stosunek ilości HA (całkowitych) w poszczególnych rozpuszczalnikach (X:Y:Z).

Uwagi:
1. Ze względu na złożoność zadania można rzucać jedynie fragmentami rozwiązania, komentarzami, próbami rozwiązania - może ktoś inny to rozkręci.
2. Ponieważ w treści rozwiązania pojawią się ciekawe równania warto wpisać je w edytorze równań w Wordzie a następnie wklejenie na forum

2

Dyskusja nad zadaniami / Odp: PROBLEM 4: Wysoka gorączka a śmierć.

« Ostatnia wiadomość wysłana przez Skrzeczkoś dnia Czerwiec 24, 2013, 16:56:08 »

I inne oddziaływania. Wiązania wodorowe przyczyniają się do tworzenia struktury drugorzędowej białka. Potem jest jeszcze trzecia (chociażby mostki cysteinowe S-S, wiązania kwas-zasada pomiędzy aminokwasami kwasowymi oraz zasadowymi) oraz czwartorzędowa (łączenie się trzeciorzędowych). To wszystko daje takie wiju wiju na patyku.

Zatem wysoka temperatura rozrywa te wszystkie oddziaływania i rozwija białko do struktury pierwszorzędowej, tym samym niszcząc ich funkcje (struktura czwartorzędowa dokładnie odzwierciedla funkcje białka). Widać to chociażby na zdjęciach tutaj:
http://en.wikipedia.org/wiki/Protein#Cellular_functions
albo interferony, które dzięki odpowiedniej strukturze oddziałują z wirusami: https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRtPdsPpptXcjecjtIvI1-rULr8nw9UmHt4exRuiCeiIsu4Q7m6qg

Zatem w odpowiednio wysokiej temperaturze białka nie mogą perform their function : enzymy nie katalizują reakcji, hemoglobina nie transportuje tlenu... Ludzie są trochę jak białka. Jakby ich zdenaturyzować i powkładać do puszek po konserwach też nie moglibyśmy spełniać podstawowych funkcji

3

Dyskusja nad zadaniami / Odp: PROBLEM 3: Rozpuszczalność a kompleksy.

« Ostatnia wiadomość wysłana przez JuLL33 dnia Czerwiec 24, 2013, 16:54:34 »

Odp na 1 - W najgorszym przypadku cała miedź utworzy kompleks Cu(C₂O₄)₂^2-
a cały nikiel kompleks Ni(C₂O₄)₃^4-
Jonów szczawianowych pozostanie w roztworze:
2M-2*0,001M-3*0,002M=1,992M czyli w przybliżeniu 2M

4

Dyskusja nad zadaniami / Odp: PROBLEM 4: Wysoka gorączka a śmierć.

« Ostatnia wiadomość wysłana przez JuLL33 dnia Czerwiec 24, 2013, 16:45:46 »

Hmmm, może dlatego, że wysoka temperatura niszczy wiązania wodorowe 

5

Dyskusja nad zadaniami / Odp: PROBLEM 3: Rozpuszczalność a kompleksy.

« Ostatnia wiadomość wysłana przez Skrzeczkoś dnia Czerwiec 24, 2013, 16:43:51 »

Fantastycznie, ale:

1. Dlaczego można było przyjąć, że stężenie szczawianów jest stałe? W najgorszym przypadku (który najbardziej będzie godził w to przybliżenie) jakie może być stężenie wolnych szczawianów?

2. Jak obronić to rozwiązanie przed takim argumentem: dodając zasady będziemy zmieniać stężenie szczawianów (równowagi kwasowo - zasadowe) w związku z czym te obliczenia są bez sensu?

6

Dyskusja nad zadaniami / Odp: PROBLEM 4: Wysoka gorączka a śmierć.

« Ostatnia wiadomość wysłana przez Skrzeczkoś dnia Czerwiec 24, 2013, 16:40:45 »

Fajnie ale na molekularnym poziomie: dlaczego białka ulegają denaturacji w wysokiej temperaturze?

7

Dyskusja nad zadaniami / Odp: PROBLEM 4: Wysoka gorączka a śmierć.

« Ostatnia wiadomość wysłana przez JuLL33 dnia Czerwiec 24, 2013, 16:35:18 »

Przy gorączce powyżej 40 stopni denaturacji ulegają białka komórek nerwowych (są najwrażliwsze na zmiany temp) i ogólnie to dlatego czasami ludzie z bardzo wysoką gorączką majaczą czy mają omamy.

8

Dyskusja nad zadaniami / Odp: PROBLEM 2: Analiza monety

« Ostatnia wiadomość wysłana przez Skrzeczkoś dnia Czerwiec 24, 2013, 16:20:33 »

Jeśli już, to jodki mogę się utlenić do jodu. Zresztą jodki są nietrwałe w roztworze z jonami Cu²⁺. Co powstaje i jak to finally wykorzystać w analizie?

9

Dyskusja nad zadaniami / Odp: PROBLEM 2: Analiza monety

« Ostatnia wiadomość wysłana przez JuLL33 dnia Czerwiec 24, 2013, 16:14:24 »

 Walnąć jodków, tak żeby jodki się zredukowały do jodu, a Cu2+ utleniło do Cu3+
i liczyć ile jodków się zredukowało, z tego ile było Cu itd

10

Dyskusja nad zadaniami / Odp: PROBLEM 3: Rozpuszczalność a kompleksy.

« Ostatnia wiadomość wysłana przez JuLL33 dnia Czerwiec 24, 2013, 16:13:03 »

1. Wyprowadzamy wzór na ułamek molowy wolnego atomu centralnego (Ni²⁺ i Cu²⁺)
2.xCu²⁺=1/(1+B₁[C₂O₄^2-]+B₂[C₂O₄^2-]² )
xNi²⁺=1/(1+B₁[C₂O₄^2-]+B₂[C₂O₄^2-]² + B₃[C₂O₄^2-]³)
3. Obliczamy stężenia zakładając, że stężenie szczawianu jest stałe
[Cu²⁺]=3,147*10^-10*0,001=3,147*10^-13
[Ni²⁺]=3,856*10^-10*0,002=7,7712*10^-13
4. Obliczamy dla jakiego [OH^-] roztwór będzie nasycony
5. Dla mniejszej wartości [OH^-] osad zacznie się strącać szybciej
Dla Cu²⁺=>1,66*10^-3=[OH^-]
Dla Ni²⁺=>0,05=[OH^-]
6. Osad wodorotlenku miedzi wytrąci się pierwszy